لوله پلی اتیلن گازی یکی از انواع لوله های پلی اتیلن است که استفاده از این نوع لوله ها در کشور ما به دلیل کاربرد، خصوصیات و ویژگی های بارز آنها بسیار رایج شده است.

برای اولین بار در سال ۱۹۵۰ میلادی لوله های پلی اتیلن مورد استفاده قرار گرفته اند و از کاربردهای این لوله ها می‌توان به انتقال آب، مواد شیمیایی و سیالات چه بر روی زمین و چه در داخل زمین اشاره کرد. این نوع لوله پلی اتیلن تحت فشار پلی اتیلن با دانسیته متوسط در سال ۱۹۶۰ میلادی به عنوان لوله‌های انتقال گاز مورد استفاده قرار گرفت. در شبکه گازرسانی از اتصالات و جوش الکتروفیوژن برای اتصال لوله های پلی اتیلن گازی استفاده می شود. اتصال الکتروفیوژن یک نوع اتصال امن و ایمن است و تنها نوع اتصال مورد تایید استاندارد برای انتقال گاز IGS می باشد. با اتصالات الکتروفیوژن امکان نشتی گاز وجود ندارد و علاوه بر ایمنی کامل آن، یک نوع اتصال تمیز می باشد.

لوله های پلی اتیلن گازی در سایزهای مختلف ۱۶ تا ۴۰۰ میلی متر و بالاتر تولید می‌شوند که قابلیت حمل فشار این لوله ها، ۲ تا ۸۰۰ اتمسفر می باشد و در دو نوع کلاف و شاخه‌های به فروش می رسد. این لوله ها طبق استاندارد SDR11 و SDR13 تولید می‌شوند.

برای نشانه گذاری لوله های پلی اتیلن گازی از نوار زرد رنگ در امتداد جانبی آن استفاده می‌شود. البته باید گفته شود که برای نصب و بهره برداری از لوله های پلی اتیلن گازی تاییدیه اداره گاز لازم است و در صورت نداشتن این برگه اجازه نصب آنها داده نمی شود و یک نکته دیگر برای استفاده از این لوله ها، تاریخ تولید آن ها می باشد که در صورت گذشتن ۶ ماه از تاریخ تولید آن امکان استفاده از آنها وجود ندارد